Της Νικόλ Καζαντζίδου
Αν και οι λωτοί δεν είναι τα φρούτα που παράγουν σε μεγαλύτερη ποσότητα στην Ημαθία, είναι όμως δημοφιλή και τα προτιμούν μέχρι και στην Ιορδανία. Τα υπόλοιπα φρούτα του Αγροτικού συνεταιρισμού Άμμου-Βέροιας “Νέος Αλιάκμων”, με εξαίρεση τα μήλα που κατευθύνονται στη μεγαλύτερη (από την εξαγώγιμη) ποσότητα στην Αίγυπτο, προωθούνται κυρίως στις χώρες της Ευρώπης λόγω της μικρής απόστασης και επειδή πρόκειται για νωπά φρούτα.
Όπως εξηγεί στο Export Greece ο Ανδρέας Οβεζίκ, υπεύθυνος ποιοτικού ελέγχου και παραγωγής, το μεγαλύτερο ποσοστό των φρούτων που παράγονται από τα μέλη του Συνεταιρισμού εξάγεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Πρωταγωνιστής είναι το κεράσι που βγαίνει γύρω στις αρχές Μαϊου και κατευθύνεται στις αγορές του εξωτερικού σε ποσοστό που ξεπερνάει το 70%. Η παραγωγή του συνεταιρισμού είναι περίπου 600 με 700 τόνοι ετησίως.
«Το κεράσι είναι το πιο ευπαθές φρούτο αλλά πρόκειται για μια καλή παραγωγή με σταθερή αξία στο χρόνο, αν την συγκρίνουμε για παράδειγμα με το ροδάκινο που έχει σκαμπανεβάσματα. Οι τιμές που το αγοράζουν στο εξωτερικό είναι πολύ πιο υψηλές από ό,τι στην εγχώρια αγορά αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κι εμείς ως ένωση παραγωγών έχουμε άλλη στόχευση, αφού η ελληνική αγορά καλύπτεται και από τους παραγωγούς που πουλάνε στις λαϊκές και αλλού», σημειώνει ο κ.Οβεζίκ.
Βουλγαρία, Λετονία, Αυστρία είναι στις τρεις πρώτες χώρες που εισάγουν το κεράσι του συνεταιρισμού.
Φέτος, όπως αναφέρει ο κ.Οβεζίκ ήταν μια καλή χρονιά για το κεράσι, διότι είναι πολύ ευαίσθητο και κάθε αλλαγή του καιρού μπορεί να προκαλέσει ζημιά. Ενδεικτικά ανέφερε πως ακόμη και αν ψιχαλίσει μπορεί να σκάσει και να χαλάσει η όψη του ή να μαλακώσει και να αλλοιωθεί από τη ζέστη. Ακόμη και από τον αέρα επηρεάζεται και αλλάζει χρώμα.
Το φρούτο που έχει “ανέβει” ωστόσο την τελευταία 5ετία είναι το βερίκοκο. Αυτό δεν αφορά μόνο την περιοχή του κάμπου της Ημαθίας αλλά το προτιμούν και οι παραγωγοί της Χαλκιδικής ακόμη και του Άργους. Το επιλέγουν, όπως εξηγεί ο κ.Οβεζίκ, επειδή είναι από τις πρώιμες καλλιέργειες, πιο εύκολη και όχι τόσο δύσκολη όπως το ροδάκινο ενω έχει μικρότερο κόστος εργατικών και χρειάζεται λιγότερη καλλιεργητική φροντίδα.
«Στον συνεταιρισμό μας το 80% των βερίκοκων (η ποσότητα σε ετήσια βάση κυμαίνεται από 800 με 1.200 τόνους) εξάγεται, με μεγάλες ποσότητες να έχουν αποδέκτη την Ρωσία και Ουκρανία, σημειώνει.
Ωστόσο οι μεγαλύτερες ποσότητες που διαχειρίζεται συνεταιρισμός αφορούν στο ροδάκινο και αγγίζουν τους 35.000 τόνους ετησίως. Από αυτούς οι 15.000 αφορούν στο επιτραπέζιο ροδάκινο και νεκταρίνι και οι 9.000 το συμπύρηνο που γίνεται μόνο κομπόστα και αφορά άλλη κατηγορία.
«Για να δώσουμε μια τάξη μεγέθους επιπλέον, στο συνεταιρισμό οι ποσότητες ακτινιδίων αγγίζουν τους 4000 ετησίως, τα δαμάσκηνα τους 400 τόνους ετησίως, λωτοί και μήλα τους 300 τόνους ετησίως για κάθε είδος και σε μικρότερες ποσότητες έχουμε ρόδια, κυδώνια κ.α.», λέει ο κ.Οβεζίκ.
Όλα τα προϊόντα είναι ολοκληρωμένης διαχείρισης, με φάρμακα και λιπάσματα σε ορθολογική χρήση και όλο το σύστημα παραγωγής είναι ελεγχόμενο.
Ο Συνεταιρισμός ιδρύθηκε το 1968. Τότε το μόνο προϊόν που διαχειριζόταν ήταν το ροδάκινο ενώ η εξαγωγική του δραστηριότητα ξεκίνησε το 1973. Σήμερα αριθμεί 600 μέλη και δεν έχει τη δυνατότητα να δεχτεί νέα, καθώς όπως επισημαίνει ο κ.Οβεζίκ, από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν διπλασιάσει τον όγκο παραγωγής και προβλέπεται ότι μέχρι το 2030 θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο η παραγωγή, στο σύνολο της οποίας εκτιμάται ότι θα προστεθούν επιπλέον 10.000 τόνοι.
Οι εγκαταστάσεις του συνεταιρισμού καλύπτουν επιφάνεια περίπου 30 στρεμμάτων και ήδη γίνονται εργασίες για νέες υποδομές (ψυγεία κτλ) προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του.
