Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) οι παγκόσμιες τιμές του ρυζιού βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 15 ετών. Αυτή η άνοδος έρχεται ως επακόλουθο της ανακοίνωσης της Ινδίας στις 20 Ιουλίου πως θα σταματήσει τις εξαγωγές λευκού ρυζιού (χωρίς να περιλαμβάνετε το basmati) με την απόφαση να έχει άμεση ισχύ.
Αυτή η κίνηση ήρθε λίγες ημέρες αφότου η Ρωσία διέκοψε τη συμμετοχή της στην πρωτοβουλία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας, προκαλώντας αύξηση των παγκόσμιων τιμών των βασικών προϊόντων διατροφής.
Οι έμποροι δήλωσαν ότι η έλλειψη ρυζιού θα έχει αντίκτυπο στο σιτάρι, τα φασόλια σόγιας, το καλαμπόκι και τον αραβόσιτο, τα οποία χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα του ρυζιού, όπως αναφέρει το Aljazeera.
Πόσο νερό χρειάζεται η καλλιέργεια ρυζιού;
Η πρακτική της καλλιέργειας του ρυζιού σε ορυζώνες πιστεύεται ότι ξεκίνησε περίπου το 8.000 π.Χ. κατά μήκος του ποταμού Γιανγκτσέ στην κεντρική Κίνα και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στην Ινδία και σε άλλα μέρη της Ασίας. Το ρύζι είναι το τρίτο πιο παραγωγικό δημητριακό στον κόσμο μετά το καλαμπόκι και το σιτάρι και συνήθως χρειάζεται 90 έως 200 ημέρες για να αναπτυχθεί, ανάλογα με την ποικιλία και τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Υπάρχουν χιλιάδες ποικιλίες ρυζιού παγκοσμίως, κάθε μία από τις οποίες διαφέρει ως προς το μέγεθος των κόκκων, το σχήμα, το χρώμα, την υφή και τον τρόπο μαγειρέματος. Επίσης, το ρύζι είναι μια από τις πιο υδροβόρες καλλιέργειες, καθώς απαιτεί συνήθως 3.000 έως 5.000 λίτρα νερού ανά κιλό καλλιέργειας – περίπου τρεις φορές περισσότερο νερό από ό,τι απαιτεί το σιτάρι για την καλλιέργειά του.
Η απαγόρευση των εξαγωγών της Ινδίας επιβλήθηκε για τον έλεγχο των εγχώριων τιμών και ως προληπτικό μέτρο κατά της αύξησης της θερμοκρασίας λόγω του καιρικού φαινομένου Ελ Νίνιο, το οποίο μπορεί να προκαλέσει ξηρασία που οδηγεί σε μειωμένες αποδόσεις ή ακόμη και σε αποτυχίες των καλλιεργειών.
Ινδία: Ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ρυζιού στον κόσμο
Η Ινδία έχει κυριαρχήσει στις εξαγωγές ρυζιού την τελευταία δεκαετία καθώς αντιπροσωπεύει σχεδόν το 40% των συνολικών εξαγωγών ρυζιού, οι οποίες προβλέπεται να φθάσουν τα 54 εκατομμύρια τόνους κατά το καλλιεργητικό έτος 2022- 2023. Η Ινδία εκτιμάται ότι θα εξάγει φέτος 20,5 εκατομμύρια τόνους λευκασμένου ρυζιού, σχεδόν 2,5 φορές περισσότερο από τον δεύτερο μεγαλύτερο εξαγωγέα, την Ταϊλάνδη με 8,5 εκατομμύρια τόνους. Η Ταϊλάνδη ακολουθείται από το Βιετνάμ (7,9 εκατ. τόνοι), το Πακιστάν (3,6 εκατ. τόνοι) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (2,1 εκατ. τόνοι).
Ποιος αγοράζει το ρύζι της Ινδίας;
Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο, η Ινδία εξήγαγε περίπου 12,9 εκατομμύρια τόνους ρυζιού αξίας σχεδόν 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τουλάχιστον 150 χώρες, σύμφωνα με τη Γενική Διεύθυνση Εμπορικών Πληροφοριών και Στατιστικών της Ινδίας. Τα τρία τέταρτα (77%) των εξαγωγών ρυζιού της Ινδίας ήταν λευκό ρύζι parboiled, ενώ το υπόλοιπο ένα τέταρτο (23%) ήταν ρύζι basmati.
Με 1,17 εκατομμύρια τόνους, η χώρα της Δυτικής Αφρικής, Μπενίν αγόρασε φέτος το περισσότερο ινδικό ρύζι, ακολουθούμενη από τη Σενεγάλη (872.080 τόνοι) και την Κένυα (685.302 τόνοι).
Οκτώ από τους 10 κορυφαίους προορισμούς για το ρύζι της Ινδίας είναι αφρικανικά κράτη που εισάγουν κυρίως σπασμένο ρύζι, τη φθηνότερη και πιο χορταστική ποικιλία. Οι μεγαλύτεροι αγοραστές ρυζιού basmati της Ινδίας φέτος ήταν η Σαουδική Αραβία (639.150 τόνοι), το Ιράν (545.751 τόνοι) και το Ιράκ (383.687 τόνοι).
Στο παρακάτω γράφημα φαίνονται οι κορυφαίοι αγοραστές του ρυζιού και του ρυζιού basmati της Ινδίας.
Μετά την απαγόρευση της Ινδίας, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) μείωσε τις προβλέψεις του για το παγκόσμιο εμπόριο ρυζιού. Συγκεκριμένα αναφέρει πως το εμπόριο για το ημερολογιακό έτος 2024 προβλέπεται να ανέλθει σε 52,9 εκατομμύρια τόνους, μειωμένο κατά 3,44 εκατομμύρια τόνους από τις προηγούμενες προβλέψεις.
Η απαγόρευση είχε αντίκτυπο στην τιμή και άλλων ποικιλιών ρυζιού ενώ θεωρείται σχεδόν απίθανο να μειωθούν βραχυπρόθεσμα.
